16.

*Perspektywa Nialla* MUSIC ON

Jak oni w ogóle tak mogli? Ciekawi mnie, czy zastanowili się chociaż przez chwilę o uczuciach Amy oraz Zayna? Czy zastanawiali się jakie „konsekwencje” poniosą, gdy ktoś – w tym wypadku Zayn – odkryje ich tajemnicę?

Przyrzekam, gdybym zobaczył gdzieś teraz Tomlinsona mógłbym go pobić, a co dopiero Zayn..

Wchodząc po szpitalnych schodach napotkaliśmy nikogo innego jak Perrie.

- Co wy tu… - zapytała blondynka

- A ty co? – zapytał Zayn wymijając ją

- Nie musicie do niej iść, ona już wszystko wie. – odpowiedziała kierując się w stronę schodów prowadzących na

parter szpitala.

- Idź do Louisa, biedaczek czeka na Ciebie i na to, kiedy w końcu zrobisz mu loda. – odpowiedział Harry poruszając przy tym szybko językiem i głową w przód i tył. Jak reszta zaśmiałem się, a zdenerwowana Pezz walnęła Loczka torbą. Wyminęliśmy się z dziewczyną i szliśmy dalej korytarzem. Gdy mieliśmy już wszyscy razem wejść do Sali powiedziałem do reszty:

- Mogę tam na chwilę wejść, ale sam? Serio, to będzie tylko momencik.. – powiedziałem trochę niepewnie, w końcu nie wiedziałem czy chłopcy pozwolą mi tam wejść, gdy oni będą siedzieć sami na korytarzu i się nudzić...

- Ale szybko. – odpowiedział Zayn pozwalając mi iść SAMEMU do Amy.

Lekko i najbardziej cicho jak tylko potrafiłem uchyliłem drzwi i od razu zobaczyłem szlochającą dziewczynę.

Było mi jej naprawdę szkoda.

- Cześć Am.. – powiedziałem zamykając drzwi i wchodząc do środka. Dziewczyna odwróciła głowę od niechcenia, zobaczyła, że to tylko ja i znowu przekręciła ją w stronę okna. – Jak się trzymasz? – zapytałem usadawiając się przy niej.

Amy podniosła się do pozycji siedzącej i wtuliła się we mnie, oczywiście nie przeszkadzało mi to i od razu odwzajemniłem uścisk, przy czy dziewczyna rozpłakała się jeszcze bardziej. Nie wiedziałem co mam zrobić, więc jedynie zacząłem głaskać dziewczynę po plecach.

MUSIC ON

- Kocham Cię Niall.. Ale nie jak przyjaciela.. – powiedziała na tyle cicho, że mógłbym nie usłyszeć, gdyby nie fakt, że byliśmy sami oraz panowała całkowita cisza.

- Co? – powiedziałem trochę niepewnie, w końcu nie wiem czy ona powiedziała to całkiem serio, czy po prostu przesłyszałem się..

- Nie nic.. – zaczęła się bronić – O co chodzi? – popatrzyła na mnie jak na idiotę.

Wykorzystałem sytuację i pocałowałem ją. Blondynka odwzajemniła pocałunek. Fakt, pocałunek nie trwał długo, ale było wystarczająco miło. Odsunęliśmy się od siebie i siedzieliśmy jeszcze chwilę w ciszy, gdy nagle do Sali wparowało 3/5 One Direction.

*Perspektywa Amy*

To było magiczne.. Naprawdę, jeszcze nigdy jak z kimś pocałowałam się niebyło tak fajnie, tak romantycznie, tak miło.. Może to był błąd, że „byłam” z Louisem. Tak, to był błąd, na pewno. Na samą myśl o nim wzdrygnęłam się.

Reszta One Direction – bez Louisa – wparowała do środka psując całą tą magiczną atmosferę, która akurat panowała w tej Sali. Między mną, a Niallem. Ładnie to brzmi Amy i Niall. Uśmiechnęłam się na samą myśl, że może będziemy razem. Przez to, że Emma powiedziała mi, że Niall mnie skrycie kocha, poczułam do niego miłość, ale nie przyjacielską, to coś bardziej poważnego.. Nie chcę go zranić..

A jutro zamiast o samej zdradzie Louisa oraz Perrie w gazetach będzie  również artykuł Amy Nowicka i Niall Horan, razem? Dziewczyna znalazła sobie pocieszenie po zdradzie? A jak na to wszystko zareagują fani, a w szczególności fanki zespołu? Tego właśnie najbardziej się obawiałam.. Co jeśli dostanę masę hejtów – a na sto procent je dostanę – i dalej nie wytrzymam, i po prostu sobie coś zrobię? Ich i tak nie będzie to obchodzić.. Nic nie znaczące słowa dla hejterów, a mogą naprawdę mocno boleć..

Z każdym z chłopaków przytuliłam się i zaczęliśmy naszą dyskusję na temat tego „co zrobić z Lou i Perrie”.

- To koniec. Nie będę dalej z Louisem – odpowiedziałam już obojętna. Prawda, to boli, ale myśl, że osoba którą kochałam zdradziła mnie, i to w dodatku nie pierwszy raz.. Szczerze to dziękuję Bogu, że akurat Zayn wparował im do sypialni.. – A ty co zrobisz z Pezz?

- To samo.. – odpowiedział i zmieniliśmy temat.

To dziwne, ale oni potrafią poprawić humor nawet w najgorszych chwilach. Dziwne, że Zayn też zaczął się śmiać, no ale cóż nie wnikam, przecież ja też przy nich nie płakałam dalej tylko zaczęłam żartować, a to dziwne, prawda?

- My musimy się już zbierać, chodź Horan. – powiedział Liam, wyprowadzając ich wszystkich

- Poczekaj. To znaczy idźcie, ja zaraz dobiegnę. – puścił oczko do Liama, na co te uśmiechnął się znacząco i wyszedł ze wszystkimi. Pozostawiając mnie i Nialla samych, znowu. Cieszyłam się..

- Więc skoro ja wiem, co czujesz do mnie Ty, a Ty wiesz, co czuję do Ciebie ja.. To może spróbujemy być razem, chociaż na próbę. – powiedział, a mnie zamurowało, dosłownie.. – No wiesz, jeśli się nie zgodzisz to przecież to zrozumiem… Dopiero co rozstałaś się z Louisem, i może nie szukasz teraz chłopaka, więc nie musisz się zgadzać! – zaczął się tłumaczyć

- Niall! – krzyknęłam – Zgadzam się, spokojnie..

- Naprawdę? To dobrze, znaczy świetnie. – ucieszył się i przytulił mnie, poczym odsunął się jakby nie wiedział czy może mnie pocałować, przecież teraz byliśmy razem.. Więc tym razem to ja złożyłam pocałunek na jego ustach, który on odwzajemnił..

- Ja już muszę iść. – powiedział Niall

- Wiem. – odpowiedziałam, ale pomimo tego dalej siedzieliśmy we wspólnym uścisku. Trudno było nam się rozstać, a nawet nie wiem dlaczego.. Wiem już, bałam się przed utratą kolejnej osoby, na której mi zależało. – Ale jeszcze przyjdziesz, prawda?

- Oczywiście. – pocałował mnie – Ale jutro, dobrze. A teraz muszę iść, bo chłopcy chyba mnie zamordują.

Zaśmiałam się puszczając chłopaka.

Miejmy nadzieję, że teraz wszystko się ułoży. Bez żadnych szpitali, zdrad czy czegokolwiek co sprawiłoby nam smutek, złość i inne negatywne uczucia…

Jakie to krótkie.. :| Ale obiecuję, postaram się napisać następny dłuższy rozdział! Coś ostatnio mało komentujecie.. Pod ostatnim rozdziałem było tylko 9 komentarzy.. Co sądzicie o rozdziale? Chciałyście aby Amy była z Niallem, więc proszę. :D Dajcie mi pomysł na nowy rozdział, błagam! No i bez bicia się przyznaje, że nie jestem (do końca) zadowolona z rozdziału.. :c

A no nie wiem czy wiecie, czy nie, ale stworzyłam nowy blog, znowym opowiadaniem i mam nadzieje, że osoby które czytają tą historię, zaciekawią się również i tamtą.

To chyba na tyle ode mnie, proszę jeśli przeczytasz – skomentuj.